Derinden üzülen ergenler ve çocuklar genellikle ebeveynleri ve daha geniş çevreleri tarafından bu kadar çabuk ve kolay bir şekilde fark edilmezler. Çünkü tek bir depresyon türü yoktur ve her depresyonun farklı belirtileri var. Ancak “neyse ki”, sıklıkla gözlemlenebilecek ve kendilerini yönlendirmek için kullanılabilecek özel uyarı işaretleri vardır.
- Hobiler veya diğer yaşa özgü aktiviteler ihmal edilir veya tamamen rafa kaldırılır.
- Okuldaki performans keskin ve devamlı bir biçimde kötüleşmeye başlıyor.
- Davranış önemli ölçüde değişir, hatta zamanla dış görünüm bile değişmeye başlar. Kişisel hijyen ihmal edilmeye başlar.
- Aileden uzaklaşılmaya başlanır ve aynı zamanda akranlardan da izolasyon başlar. Evden kaçma girişimleri de burada belirtilmelidir.
- Aşırı alkol ve uyuşturucu tüketimi.
Eğer ciddi sorunlar baş göstermeye başlarsa, o zaman ilgili çocuk veya gençle sakin bir ortamda güven verici bir konuşma yapılmalıdır. Burada önemli olan şey, bunun bir tür “baskın” gibi algılanmamasıdır. Bu genellikle hızlı bir biçimde bir tür meydan okumaya veya daha fazla geri çekilmeye yol açar, çünkü bunlar aynı zamanda depresyon belirtileri de olabilir. Yine de böyle bir konuşmanın yapılması gerekiyor. Ve bunu yaparken, yanlış fikirlere kapılmamalıdır kişi: Ancak son
derece nadir durumlarda, konuşmanın sonunda veya konuşma esnasında, “depresyonum var ve yardıma ihtiyacım var” denir. Bu, daha ziyade uzun süren bir süreçtir.
Ancak güven dolu bir sohbet, en azından bunun bir depresyon olup olmadığına dair ipuçları sağlar. Eğer daha fazla kanıta ihtiyaç varsa, o zaman mutlaka bir uzmanın yardımını almanız gerekir. Çünkü sadece uzman kişiler gerçekten bir depresif bozukluğun var olup olmadığını kesin olarak ortaya koyabilir ve teşhis edebilir.
Semptomları doğru şekilde değerlendirmek hiç de sanıldığı kadar kolay değildir. Burada kendinizin yapmış olduğu bir kontrol listesi kesinlikle yardımcı olabilir.
